Godfather:Odcinek 33

Nie mam pojęcia ile byłem nieprzytomny, ale powoli otowrzyłem oczy. Obraz na początku miałem zamazany, ale gdy odzyskałem nieco ostrość usiadłem pocierając kark. Wtedy usłyszałem dźwięk charakterystyczny dla poruszanego łańcucha. Nie wiem czemu, ale na ten dźwięk szybko oprzytomniałem. Zerwałem się i wtedy poczułem, że mam coś na szyi. Dotknąłem się tam. Znajdowała się na niej jakby metalowo-skórzana obroża, a ta były przymocnowana do metalowego łańcucha. Jebany Kobra! Jaby na zawołanie usłyszałem jego śmiech. Podniosłem oczy i zobaczyłem, że do całości jestem zamknięty w celi, a przed nią stoi Kobra obamcujący związanego Billa.

-Kobra Ty kutasie! Puść go i w wypuść mnie stąd!
Złapałem za kraty i szarpnąłem nimi kilka razy.  Co on knuje?! Ani trochę mi się to nie podoba.
-Jesteś w takiej a nie innej sytucaji a i tak potrafisz wiele szczekać Tom. Mówiłeś, że to tylko suka, ale...
Polizał Billa po szyi a we mnie aż się zagotowało.
-Przestań! Przecież chodzi ci o mnie!
-Poprawka Tom. Teraz chodzi mi o was. Dobra. Gin podejdź tu. Wyprowadź go. Muszę zająć się Tomem. Tknij go a zabiję.
-TOM!
Cholera. Opuściłem głowę zaciskając mocno szczęki. Nie chciałem patrzeć na przerażonego i wołającego mnie Billa. Wiedziałem jak musi on wyglądać.
-A teraz przyszła kolej na małe szkolenie Tomeczku.
Podniosłem szybko głowę i spojrzałem przed siebie na Kobrę. Jego cwany i jednocześnie złośliwy uśmiech mówił mi już wszystko. Nie czeka mnie nic dobrego. Puściłem pręty od celi i szybko zrobiłem kilka kroków do tyłu. Spojrzałem na niego spod byka.
-Nie waż się mnie tknąć. To co było kiedyś teraz nas nie dotyczy. Mówiłem ci to kilka razy, prawda?
Kobra znalazł się raptownie przy prętach, przez co o mało nie podskoczyłem i wtedy zobaczyłem znowu te kwiste oczy, z tym, że jedno białko było czarne. Moje ciało przeszły tysiące dreszczy i na pewno nie było one ani trochę przyjemne.
-Przestań mi pyskować! Byłeś, jesteś i zawsze będziesz mój. A to co masz do powiedzenia mało mnie intersuje.
Był wściekły, a przez moment nawet usłyszałem warczenie wydobywające się z jego gardła. Znowu zobaczyłem te wielkie kły. Nie chcę... Nie umiem postawić się temu kolesiowy. Nie po tym, jak wiem, że jest czymś więcej niż człowiekiem.
-No od razu lepiej. Poczekaj chwilę. Fakt... jakbyś mógł gdzieś się wybrać.
Zaczął śmiać się i zaraz go nie było. Gdy tylko zniknął z mojego pola widzenia od razu zacząłem szarpać się z tym co miałem na szyi. Jednak oprócz przęku metalu nic więcej nie uzyskałem. Z czego to kurwa jest zrobione?! Cholera! Dlaczego muszę być w tej choraj sytuacji. Usiadłem na czymś co przypominało łóżko, a po chwili położyłem się. Kobra chyba celowo tak długo nie wracał. Przez utratę krwi z wczoraj nadal jestem osłabiony. Czekając na tego potwora nawet nie wiem kiedy zasnąłem.
-Wstawaj piesku. Czas na szkolenie.
Otowrzyłem oczy i gdy dotarło do mnie kogo był to głos zerwałem się z miejsca.
-Miło widzieć, jak na mnie reagujesz Tom. Trzeba było być potulnym od początku, to tego wszystkiego nie byłoby.
Zmierzyłem go morderczym spojrzeniem i wtedy zauważyłem kogoś za nim.
-Roxy? Co.. co ty tu robisz?
Kobra zaśmiał się i spojrzał na nią, po chwili znowu wpatrując się we mnie.
-No tak, przecież ty o niczym nie wiesz. Ta oto osoba ma na imię Victoria. Nie była jakąś tam córką kogoś jak sobie myślałeś. To była podpucha wymyślona przeze mnie Tom. Victoria od lat pracuje dla mnie. Widzisz, ma ona cholernie wielki dług u mnie, a mianowicie swoje drogocenne życie. Była tu na przeszpiegach. Jest naprawdę dobrą aktorką. Pewnie teraz zastanawiasz się jak mogła zgodzić się na pewny gwałt? Otóż ona nie posiada uczuć. Jest wytresowana tak, że działa jak robot. O wszystkim mnie informowała. O tym, że znalazła kogoś u ciebie w domu, ale nie powiedziałeś jej kto to. Kazałem jej sprawdzić kolesia i sprawić być go rzucić. Tak, to ja kazałem jej przelecieć Billa. Jednak to jak na to zareagowałeś sprawiło, że postanowiłem wrócić. Zabawne, prawda?
Zaśmiał się, a ja poczułem się tak jakby jakiś wielki głas runął mi na głowę. Jak mogłem być tak głupi. Ja od samego początku nie byłem wolny. Nigdy nie uwolniłem się od tego potwora. Kontrolował mnie, wiedział o każdym moim ruchu. Kto wie, może sam kierował mną tak jak tylko chciał?
-Dobrze myślisz. Nie byłeś wolny nigdy Tom. A teraz... Przejdziemy do szkolenia.
Podszedł do Victori i odwrócił się do mnie z pejczem w dłoni. Klepał sobie nim po drugiej ręce i patrzył na mnie. Pokręciłem tylko głową. Wiedziałem, że będzie boleć, bo ma on przecież w chuj siły. Zaśmiał się, podszedł do mnie i powalił mnie na ziemię. Teraz byłem bez szans. Zacząłem dostawać cios za ciosem, ale zagryzałem mocno zęby, żeby tylko nie krzyczeć.

Miejsca w które obrywałem piekły mnie niemiłosiernie, a siła z jaką uderzał mnie Kobra powodowała, że koszula jaką miałem na sobie w miejscach gdzie dostawałem pejczem po prostu bękała, a na skórze pojawiały się krwiste rany. Nie wiem ile mnie tak bił. Nawet nie liczyłem uderzeń. Skupiłem się tylko na jednym - nie pokazywać słabości. Tak, szło mi to naprawdę dobrze.
-Jesteś strasznie uparty Tom. Dobrze zabawimy się inaczej.
Spojrzałem na niego. Odrzucił gdzieś na ziemię pejcz, i nachylił się nade mną. Nim zorientowałem się co robi, z jego tymi chorymi mocami, miałem już przykute ręce. Kobra przekręcił mnie na plecy i złapał za łańcuch jaki miałem na szyi.
-Victoria, tak jak ci mówiłem.
O co chodzi. Spojrzałem na nią. Kobra mówił prawdę. W jej oczach widać było całkowitą pustkę. Kucnęła przy mnie, rozpięła mój rozporek i przez chwilę zaczęła mnie masturbować.
-Co ty rozbisz?! Przestań!
Wierciłem się, ale co ja mogłem? Dobrze zdawałem sobie sprawdę z tego w jakiej jestem sytuacji. Po około 2 minutach Victoria wstała i patrzyła na mnie. Spojrzałem na swoje krocze. Cholera stoi mi!
-O co wam... aa!

Wydałem z siebie gardłowy krzyk, ponieważ ta kurwa stanęła mi na moim penisie butem i gniotła go. Wygiąłem się w idealny łuk i otworzyłem szeroko usta. W oczach miałem łzy, a moje ciało przechodził ból jakiego dawno nie czułem. Z bólu robiło mi się ciemno przed oczami. Jeśli miałbym to do czegoś porównać, to nawet gwałt Billa na mnie był pikuś z tym bólem.
-KOBRA! CZEGO CHCESZ?! NIECH ONA PRZESTANIE!!
Na moje krzyki pizda mocniej dociskała mojego biednego przyjaciela. Usłyszałem śmiech kobry nade mną.
-Dobrze wiesz czego. Masz mi być posłuszny i znowu należeć tylko do mnie!
Nie wiedziałem, że to może tak boleć! Cholera.
-DOBRA! ALE NIECH ONA PRZESTANIE!
-Widzisz? Jak chcez to umiesz. Victoria, dość.
Ta jak na komendę przestała, a ja przekręciłem się na bok zwijając w kłebek. Było mi niedobrze. Cholera... Kobra kucnął przy mnie i uniósł moją głowę.
-Będziesz dziś moją kolacją. Będzie tam też twój brat.
Po tych słowach oboje opuścili moją celę. Cholera!! Z bezsilności i wściekłości normalnie w świecie poryczałem się. Wiem, że to do mnie nie podobne, ale ten kutas... On zamierza mnie wyniszczyć psychicznie i idzie mu to naprawdę dobrze. Wyczerpany tym wszystkim zasnąłem. Miałem naprawdę piękny sen. Zabijałem Kobrę rozszarpując jego ciało na kawałeczki. Boże, jakby mogło się to spełnić... Obudziła mnie Victoria. Zdjęła łańcuch z mojej szyi, ale obrożę pozostawiła. Zapraowdziła mnie do mojego domu. Kurwa! To już jest przegięcie! Nie dość, że mnie koleś wkurwia jak nikt, to jeszcze panoszy się po moim domu. Spojrzałem na niego. Pił wino, a na jego kolanach siedział Bill. Miał na sobie tylko koszulę sięgającą mu połowy nagich ud. Patrzył na mnie ze łzami w oczach. Gdy zobaczył w jakim jestem stanie te łzy nie mieściły mu się już w oczach i po prostu załały mu policzki.
-Czemu go nie puścisz Kobra?
-A ty znowu swoje. Dziś jedno z was będzie się ze mną zabawiać. Oczywiście wiesz kogo chcę, prawda Tom?
-Mnie. Więc wypuść go. Zrobię to jak dawniej, a on nie musi tu być.
-O nie Tom. Zasady uległy zmianie.
-Co masz na myśli?
Zaśmiał się i posadził Billa na fotelu a sam podszedł do mnie. Obszedł mnie i oparł brodę o moje ramię.
-Otóż, to ja pierdolę a nie na odwród.
-CO?! Chyba cię Bóg opuścił jeśli myślisz, że dam ci dupy!
-hahah tak jakbyś zgadł.
Fakt, zapomniałem że on nie wie co to Bóg.
-Słyszałeś mały. Powiedź to na głos Tom. Nie dasz mi się przelecieć więc zezwalasz na to, że ja przelecę Billa. Zgadza się?
Skurwiel. Opuściłem jedynie głowę. Słyszałem szloch Billa. Jak on dobierze się do niego, to z tej delikatnej lalki nic nie zostanie. On go zniszczy. Wiem to. Jednak moja duma.. Nie pozwolę mu jebać swojej osoby. Nie potrafię!
-Tom. Dalej myślisz tylko o sobie. A myślałem, że on cię zmienił haha.
Ruszył do Billa i gdy był blisko niego, podniosłem głowę.
-Kobra. Weź mnie. Znaczy... Sam wiesz, że moja krew smakuje ci najlepiej. Jestem przyzwyczajony do tego jak ją pijesz.
-Hmm.. Mów dalej...
-Spojrzałem w bok zagryzając wargę. Gdybym miał wolne ręce może i bym coś mógł zdziałać... jednak nie mam...
-W-wypij jej ile chcesz.
Spojrzałem na niego. Wiem, że skończy się to moim orgazmem, ale nic nie poradzę. Lepsze to niż zniszczenie mojej zabawki, prawda?
-Wiesz, że będziesz jęczeć jak nigdy?
-Tak, ale zabierz stąd Billa.
Kobra wyglądał tak, jakby intensywnie myślał. W końcu uśmiechnął się.
-Victoria zabierz go stąd. Ma być cały i zdrowy, a mi nie przeszkadzać aż do rana.
Skinęła głową i wyszła, a Kobra podszedł do mnie. Cholera, ja naprawdę się go boję.
-Rozkuj mnie. I tak nie mam z tobą szans.
-To prawda.
Złapał za łańcuch i go po prostu zerwał. W szybkim tempie leżałem na łóżku, a on wisiał nade mną. Wpił się w moje usta i poczułem grew. Wbił w mój język swoje kły. Cholera! Nie wyjdę z tego cały.
Nagle poczułem jak coś oplata mi ręce. Spojrzałem w bok i zamarłem. Jakaś roślina z ostrymi kolcami owijała się wokół moich rąk uniemożliwając mi jakikolwiek ruch. Przerwałem pocałunek.
-C.. co to jest?
-Jedna z moich mocy. Tom potrafisz być naprawdę naiwny... Myślałeś, że jak będę mieć cię jak na talerzu, to przepuszczę taką okazję jak wyjebanie cię? Jesteś naprawdę głupi.
Zaśmiał się i nim zdążyłem na to zareagować, rozerwał moją koszulę i wbił w moją szyję kły. Znowu czułem to ciepło i krew płynącą po mojej szyi. Ponownie krzyknąłem wyginając się pod nim. Każdy ruch sprawiał mi ból, bo kolce wbijały się w moje ręce.

-Kobra.. Nie!
-Mam już dość czekania na ciebie Tom. Po jedzeniu zabawimy się i to na moich zasadach. A właśnie.
Oblizał usta z krwi.
-Vicki!
Do pokoju wszedł Bill z tą kurwą.
-Nie! Ma go tu nie być! Aa!
Znowu wpił się w moją szyję piąc krew. Cholera. Oddech mi przyśpieszył. Krew zaczęła szybciej krążyć, a penis zaczął mi stawać. Szlag. Nie chcę by ten gówniarz widział jak jestem pierdolony. Znam Kobrę na tyle, że wiem iż będzie to boleć i będę błagać o litość. Nie jest on przecież człowiekiem, więc moc i tempo pchnięć... Aż na samą myśl zadrżałem.
-Kobra wyprowadź go!
On jednak tylko śmiał się i pił moją krew. Nie chcę być pierdolony na oczach Billa!
-P... Proszę! Proszę cię niech on wyjdzie!
-Trzeba było tak od razu. Vicki wiesz co robić.
Znowu wyszła z Billem, ale coś mi tu śmierdziało. Teraz muszę tylko psychicznie nastawić się na czekający mnie ze strony Kobry gwałt... Świetnie...