Godfather:Odcinek 32

W sumie to zapomniałam napisać kilku ważnych rzeczy.
1.Zapraszam na blog jednej z moich czytelniczek ;) Frio przepraszam Cię bardzo ale nie wbiłam tam jeszcze :*  : http://zapiski-frio.blogspot.com/
2. Zapraszam na naprawdę porywający blog. Na mnie zrobił wrażenie duże: http://gegen-liebe-gegen-hass-twincest.blogspot.com/


Dlaczego ten kretyn to zrobił?! Mówiłem, że Kobra jest wszędzie i co?! Boże teraz jest u mnie w domu i czuję, że normalnie to tu nie będzie. Tym bardziej, że wzrok Kobry mówił mi wszystko.
-Zostaw go. Max nie ma z tym nic wspólnego.
-Tak? A mi się wydaje, że właśnie ma i to wiele.
Jego cwany uśmiech spowodował, że wnętrzności mi się przekręciły. Odwrócił do mnie Billa i stanął za nim sunąc nożem po jego szyi. Tak, Bill w końcu oprzytomniał debil jeden. Chodził jak zmora, a kiedy odjebał to myślenie mu wróciło. Gdyby nie ta cała sytuacja przewróciłbym pewnie oczami.
-Kobra to sprawa między mną, a tobą. Jego do tego nie mieszaj jasne?
Byłem opanowany, a spojrzenie Billa mówiło jedno - Przepraszam i ratuj. Teraz mu się zebrało?
-Tom, Tom. Ty nadal nic nie rozumiesz prawda? To jest twoja suka nie? Więc uwierz mi ma wiele wspólnego ze mną i z tobą. Jesteś mój a ja dzielić się nie lubię.
-Nie ma czym. On jest...
Cholera to co powiem sprawi, że te całe moje starania pójdą się jebać na cacy.. Jednak to jedyne wyjście aby odpierdolił się on od Billa.
-To tylko tak jak powiedziałeś. Zwykła suka.
Spojrzenie miałem zimne. Potrafiłem taki być, zwykłe lata praktyki. Bill zrobił się od razu blady jak kreda, a w jego oczach pojawiły się łzy.
-Poza tym to jest to dojść nieposłuszna suka.
Skwitowałem i usiadłem na schodach, gdy tylko zaszedłem na dół.
-Tak? Skoro tak jest...
Przysunął bliżej nóż gardła Billa i delikatnie nacisnął. Zerwałem się ze schodów.
-Nie!
-hahaha! Tom.. Kochany jak ja dobrze cię znam. To było tylko po to by sprawdzić, czy mówisz prawdę. Jednak jak widać... Co on z tobą zrobił co? Kiedyś byś pozwolił na to bez mrugnięcia okiem a tu proszę. Powiedz, aż tak dobry jest?
Przesunął językiem po szyi Billa więc zrobiłem w jego stronę krok. Zacmokał i posunął ponownie nożem po jego szyi.
-Nie radzę. Teraz jestem wyrozumiały, ale sam wiesz jaki mam ciężki charakterek hm? Pamiętasz to co? Pierwszy raz... Początki naszej współpracy...
-ZAMKNIJ SIĘ !
Ryknąłem zaciskając mocno dłonie w pięści.
-HAHAHA! Słuchaj suczko. Nie wiem, czy znasz tą historię, ale on w głębi wcale nie jest taki silny jak wygląda. Kiedy pierwszy raz piłem krew z jego rany... Krzyczał i płakał jak małe dziecko. Co prawda po miesiącu stał się zupełnie kimś innym, ale wtedy był taki słodki i niewinny.
Zrobiłem krok do przodu, ale na próżno, bo zaraz stałem jak wryty tym co zrobił Bill. Uderzył tyłem głowy w mordę Kobrę i uciekł do mnie.
-Więc to kim jest teraz to twoja wina?! Jak mogłeś mi go zabrać! Mojego dawnego Toma!
-Ty suko! Złamałeś mi nos!
Oho! Znam to spojrzenie. Bill dupku teraz to już w ogóle mamy przejebane.
-Z..Zaraz co ta szmata powiedziała? Wy znacie się z tamtych lat?
Świetnie. Jednak załapał. Kobra przetarł nos z którego leciała mu krew, a po chwili zrobił coś czego nigdy nie lubiłem. Złapał za nos i trach. Skurwiel nastawił go, a przez ten dźwięk przeszły mnie aż dreszcze.
-Tak bo my... mmm..
Złapałem Billa i zakryłem mu usta. Idiota. Jak on dowie się, że jesteś moim bliźniakiem to trumna. Nie odpuści nam już nigdy.
-Tom, czemu nie dasz mu powiedzieć? Co ty ukrywasz co?
-Coś co nie powinno cię interesować. A teraz wynoś się z mojego domu!
Przybliżyłem usta do ucha Billa.
-Na górę i to migiem i nie ma ALE.
Po tych słowach schowałem go za sobą, a on uciekł. Kobra patrząc na mnie zmarszczył brwi i ruszył pewny siebie w moją stronę.
-Za bardzo szczekasz. Zmienimy to Tom.
Oblizał nóż, na którym było trochę krwi Billa i zatrzymał się. Jego uśmiech powiedział mi wszystko.
-Tom jesteś naprawdę popierdolonym facetem. Jebiesz własnego brata? Macie identyczną krew. Chociaż tamten jest bardziej niewinny niż ty.
-Kobra, tylko spróbuj a zabij...
Urwałem oszołomiony bo ten był już w sekundę przy mnie z nożem na moim gardle.
-Mały szczegół jaki przed tobą utaiłem Tom. Nie jestem człowiekiem i teraz mam ochotę na naprawdę ostrą zabawę. Poznasz co to ból, żal, cierpienie i nauczysz się robić to co ja chcę. Szybko wrócić do dawnego siebie. Uwierz mi...
Co jest. Dlaczego moje ciało drży. Przekręciłem głowę w bok by móc widzieć jego twarz. Jego oczy jarzyły się krwistą czerwienią a... Właśnie jedno z nich nie miało białka, bo było ono czarne jak smoła.
-C-czym ty jesteś do cholery?! To dlatego jeszcze żyjesz?!
-Pytania... Przez mój dość długi żywot sporo ich zadawano wiesz? Ale co ciekawsze... Boisz się mnie, a mnie twój strach karmi Tom.
Pchnął mnie na schody i usiadł na mnie. Złapał moje nadgarstki i umieścił je nad moją głową. Jego wzrok wwiercał się we mnie, aż do mojej samej duszy. Pomimo, że chciałem odwrócić wzrok to nie udało mi się to. A to co stało się potem. Myślałem że ból rozsadzi mi głowę, aż krzyknąłem przeraźliwie z bólu jak jeszcze nigdy w życiu. Potem te migające obrazy. Moje życie z wiecznie pijącym ojcem, który nas non stop katował. Bronienie Billa, nasza nieudana próba ucieczki z domu. Potem pojawiło się wspomnienie wywalenia mnie z domu, moje błąkanie się po ulicach i na koniec spotkanie z Billem. Rzeczy jakie mu robiłem i po tym ból ustał. Z moich oczu płynęły łzy. Nie wiem nawet kiedy się wydostały.
-Czyli to jest ten Max, a raczej Bill.
-TOM!
Odchyliłem do tyłu głowę i zobaczyłem na schodach Billa.
-Bill uciekaj do cholery!
-C..co ty mu zrobiłeś?
-TO NIE WAŻNE IDIOTO! WYNOŚ SIĘ!
Niech on ucieknie stąd. To jest... tak to jest potwór w ludzkiej skórze.
-Widzisz, mówiłem że Tom nie jest taki silny jak się wydaje. Prawda Tom? Usiądź normalnie. Tyłem do mnie.
Puścił moje nadgarstki, a ja wykonałem jego polecenie. Tak, nie umiałem mu się sprzeciwić... Znowu. Odchylił moją głowę.
-Zawsze to robiliśmy i nadal będziemy. Możesz tylko popatrzeć. A to nie będzie mi potrzebne.
Rzucił do tylu nóż. Usłyszałem dziwne syknięcie, a po tym pojawiły się w jego ustach cztery kły, które wbił w moją szyję. Jęknąłem i zamknąłem oczy. Bill na mnie patrzył, a ja nie umiałem znieść tego, że widzi mnie takiego. Wiedziałem, że Kobra pijąc teraz moją krew bezczelnie patrzy w oczy Billa i uśmiecha się do tego. Nigdy nie luiłem tych rytuałów. Zawsze twardniał mi przy tym penis, teraz było tak samo. Czułem ciepło na polikach i całym ciele. Nie był potrzebny seks, bo to było naprawdę jego zastępstwem. Co ja mam zrobić? Nie chcę znowu... Kobra wbił mocniej we mnie swoje kły. Czyli jest nadprzyrodzoną istotą...
-Ah....
Tak to było jęknięcie wydobywające się z moich ust. Czułem jak ciepła krew płynie po mojej szyi.
-C-czyli jesteś wampirem Kobra?
Oderwał się od mojej szyi.
-Co? Nie porównuj mnie do tych prymitywnych istot. Jestem wysoko ponad nimi.
Chciałem zapytać czym jest, ale nie dane mi było bo znowu wpił się w moją szyję, a ja jęknąłem.
-P..Przestań. Wiesz... wiesz jak na to reaguję!
Wiedziałem, że zrozumie. Otworzyłem oczy i widziałem zapłakanego i przerażonego Billa.
-Dobra starczy.
Wylizał moją szyję i oparł brodę o moje ramie.
-Nie wiesz o co mu chodzi co? Otóż chętnie ci pokażę.
-Nie!
Ale on mnie nie słuchał. Rozsunął moje spodnie i oczom Billa ukazał się wielki namiot w moich bokserkach.
-On jest wyjątkowy wiesz? Tylko Tom tak reaguje na picie jego krwi. Ale ty jesteś jego bratem prawda? Więc być może będę miał tyle zabawy co z nim.
-Kobra! Zostaw go!
Tego nienawidziłem. Zawsze po piciu krwi byłem słaby i on to wiedział. Ledwo ruszałem głową.
-Tom kotku. Tobie podziękujemy i zabawimy się teraz z Billem.
-Ni...
Nie skończyłem bo poczułem uderzenie z tyłu w kark i po tym nastała ciemność. Bill on cię zabije...